رشد و بالندگی طنز در دوران پس از انقلاب

عباس احمدی، شاعر و پژوهشگر عرصه طنز، در سخنانی با بیان اینکه طنز نوعی از ژانر ادبیات اجتماعی است، گفت: شروع طنز اجتماعی را می‌توان در ادبیات دوران مشروطه پیدا کرد. با ظهور دولت پهلوی، دیکتاتوری بر کشور ظاهر می‌شود و طنز آسیب می‌بیند. به دلیل خفقان آن دوران نیز، بسیاری از شاعران طنزپرداز، به اشعار اجتماعی روی آوردند.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در حدود 3 سال نخست، بیش از 60 عنوان نشریه طنز و فکاهه منتشر می‌شود. در سال‌های اول، بیشتر موضوعات سهم خواهی جریانات سیاسی بود و آثار هجو استکبار و ایادی منطقه‌ای آن هم در این سال ها زیاد شد. در واقع می‌توان چند سال نخست پس از پیروزی انقلاب اسلامی را عصر طنز سیاسی دانست و در این سال‌ها، حتی برخی از شاعران جدی ما هم طنزهای سیاسی نوشته‌اند.

پس از این دوران طنز به ویژه در حوزه مطبوعات و کتاب رشد چشم‌گیری داشت و آثار ارجمندی با موضوعات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و ... خلق شد.

در دوران پس از انقلاب مجله گل آقا و دفتر طنز حوزه هنری تاثیر بسزایی در رشد و بالندگی طنز فاخر و سالم داشتند. از دیگر نکات در این خصوص می‌توان به حضور بانوان طنزپرداز در این عرصه اشاره کرد.

بین ادبیات بعد از انقلاب اسلامی و طنز مشروطه تفاوت وجود دارد، طنز مشروطه مبتنی بر ملی گرایی است. اما طنز بعد از انقلاب اسلامی موضوعات بیشتری را در بر می‌گیرد.