به گزارش سایت مرکز تجسمی حوزه هنری، وحید ملک مدیر گالری «خانه هنر ایران» گفت: نمایشگاه هنری «چشم اندازهای معاصر-ضمیر و مضمون» برای چهارمین سال پیاپی در دیر تاریخی چرتوزا سن جکومو در کاپری امروز برپا میشود.
او درباره هنرمندان حاضر در این نمایشگاه بیان کرد: این نمایشگاه با حضور هنرمندانی چون افتر آل، فیلیپو چنتناری، فابریتزیو کوتونینی، پاملا دیامانته، پیرپائولو لیستا، جوانی ترمینی، چیرو ویتال از ایتالیا و علیرضا سعادتمند، فیروزه اخلاقی، محمد هادی فدوی، شهرام کریمی، علیرضا کریم پور، سحر صالحی و امیر بختیاری از ایران برپا میشود.
مدیر گالری خانه هنر ایران اظهار کرد: اگر چه ایران و ایتالیا از نظر جغرافیایی فاصله زیادی دارند اما همواره بین این دو ملت از نظر فرهنگی و تاریخی ارتباط نزدیکی وجود داشته و دارد. هر دو ملت دارای سنتی دیرینه هستند که بیست قرن مظهر تمدن شرق و غرب بودهاند و به فرهنگ بشری غنا بخشیدند. این نمایشگاه دورهای که توسط بنیاد «گاتروزو برای هنرهای تجسمی» با همکاری قطب موزهای استان کمپانیا برگزار میشود، بر اساس پروژهای شکل گرفته است که مدتهای مدیدی روی آن کار شده و در «کوارتو پریوره» نتیجه کنکاش برخی هنرمندان ایرانی و ایتالیایی را در معرض دید عموم قرار میدهد.
ملک درباره موضوع امسال این نمایشگاه گفت: تم نمایشگاه امسال «ضمیر» به معنای تفکر و گذشته است که با «مضمون» به معنای کالبد و حال در رابطه قرار میگیرد. برآیند این نمایشگاه مطالعه در گذشته، با زبان نقادانه اکنون است، فرصتی که رنج و دسترنجهای دیروز دو ملت را مورد بررسی تصویری و هنری قرار میدهد.
وحید ملک درباره آثار هنرمندان معاصر ایرانی این نمایشگاه بیان کرد: در بخش ایرانی این نمایشگاه آنچه نظر بیننده را جلب میکند، رابطه فشرده با برخی رویکردهای هنر سنتی است. به عنوان مثال نساجی کهن ایرانی که نشانههای تزئینی مکرر رنگهای ایرانی را در نقاشیها بازتاب میداد، همچنین مینیاتور و خطاطی که از درون تصاویر برخی از خاطرات و داستانهای هزار و یک شب ایرانی که هنوز برای تاریخ دنیا گرانبهاست، در آثار این نمایشگاه جلوهگری دارند.
وی در پایان از برپایی این نمایشگاه در ایران خبر داد و گفت: در راستای افزایش ارتباطات دو کشور، پیش بینی شده که در سال آینده این نمایشگاه به ایران انتقال پیدا کند تا بتواند در ایران هم به نمایش در بیاید. در واقع ما به دنبال این هستیم که بتوانیم در این نمایشگاه، نقش بیان هنری را به عنوان وسیلهای برای نزدیکی ملتها برجسته کنیم.