موضوع عکسهای انسل آدامز، بیشتر طبیعت و چشماندازهای غرب آمریکا بود. فرم بیانی در تصویر برای آدامز اهمیت بیشتری از واقعیت داشت. او نگاتیو را مواد خام عکاسی میدانست و به چاپ به عنوان مرحله اجرا و به ثمر رساندن اثر، اهمیت بسیاری میداد. این حرکت قبلاً توسط استیگلیتز شروع شده بود و نگاه آدامز متأثر از آشنایی با او بود. آدامز دخل و تصرفی که به قابلیتهای اساسی نگاتیو آسیب نزند را در عکاسی پی میگرفت و در همین راستا ابداعات زیاد برای تحول در چاپ و دستکاری نور و قابلیتهای بصری داشت. او خودش میگوید: «من یک کنتراست و زمان نوردهی معینی را به عنوان پایه و اساس به دست آوردم بعد با تغییرات نور و عمل سوزاندن و بعضی اوقات با استفاده از فیلترهای گوناگون کنتراست، نگاتیو را چاپ میکنم.»
آدامز با تأکید بر فرایند چاپ، راههای تازهای را در تکنیک چاپ عکس، پیش پای عکاسان گذاشت. از او به عنوان مردی که علاوه بر هنرمند بودن، یک تکنیسین خلاق چاپ عکس هم بوده، یاد میشود. سبکی که آدامز پیش گرفته بود توسط استیگلیتز شروع شده بود استیگلیتیز دوستدار آن بود که همه عکسهایی را که میاندازد دارای واقعیتهایی باشد که عاری از دروغ باشد و مخاطب را تحت تأثیر بگذارد. در عکسهای او میتوان تجلی زیبایی خداوندی را دید.