پاول کنستانتین اهل رومانی در سال 1951 به دنیا آمد.
کارتونیست آزادی هست که در گذشته در زمینه خلق انیمیشن همکاری داشت و فوتبالیست نیز بوده. در جشنواره های مختلف بین المللی کارتون شرکت کرده و برخی از جوایز:
جایزه اول مونترال، توکیو، ورسلی، سئول، ولفسورگ، باراکالدو، ویاندن و... می باشند.
کارتون های او در روزنامه ها و مجلات رومانی و کشورهای دیگر به چاپ رسیده اند. این هنرمند شهیر رومانیایی که به عنوان پدر کاریکاتور این کشور نیز شهرت دارد.
کار حرفه ای اش را به عنوان کارتونیست آزاد از سال 1989 شروع کرد.
خودم را کارتونیست حرفه ای نمی دانم. فقط می توانم بگویم که عاشق کشیدن کارتون هستم و به کارتونیست های بزرگ دنیا احترام می گذارم. کارتونیست هایی وجود دارند که برای درک آاثارشان باید کاملا فکر کنید. به قدری کارتونیست خوب در دنیا وجود دارد که نمی توانم نام ببرم.
آخرین جایزه من مدال نقره که یک ماه پیش در سال 2015 از مسابقه بین المللی کاریکاتور چشمان هنرمند چین برنده شدم.
ایده هایی که به ذهنم می رسند ممکن است بلافاصله از بین بروند و یا یک هفته در ذهنم بمانند. گاهی با قدم زدن در خیابان های شهر، در حمام، سوپرمارکت یا هر جای دیگری ایده ها به ذهنم می رسند. نتیجه آن اکثرا مشابه است. من به دوچیز اهمیت می دهم که یکی طنز و دیگری تعجب آور بودن اثر است که آثار مرا به وجود می آورند.
میلیونها ایده مشابه وجود دارند. اگر کسی بتواند ایده ای پیدا کند که هرگز در جایی یا توسط کسی کشیده نشده باشد باید به او جایزه یک میلیون دلاری داد. ایده هایی وجود دارند که صدها بار توسط هنرمندان مختلف کشیده شده اند. البته فکرهای مشابه جالب نیستند اما اجتناب ناپذیرند.
متاسفانه وقتی کسی جایزه ای می برد دیگران سعی می کنند کار او را شبیه به آثار دیگران بدانند. نتیجه این است که چنین طراحی هایی را تکراری بدانند که قبلا ایده اش در جایی دیده شده است و به این شکل کاریکاتورهای استادان را تکراری و زشت می دانند که در واقع لیاقت ارزش گذاری بیشتری را دارند.
به نظر من کامبیز درمبخش کارتونیست خارق العاده ایرانی است. البته ایران کارتونیست های بسیار خوبی دارد که بالهای نابغه ها را دارند. آثار آنها در میان بهترین کارتونهای دنیا قرار دارند. فکر نمی کنم بتوان کارتونیست های دنیا را درجه بندی کرد. و کشور ما بهترین کارتونیست ها را دارد مانند متی آسلان، کنستانتین سیوسو، میهایی استانسکو و میهایی ایگنات.
سالهای پیش می توانستم به سرعت اثری هنری بکشم. ده سال پیش همزمان هر ماه 120 اثر هنری برای نشریات زیار و تریبویا می کشیدم. اما بعد کشیدن هر اثر هنری یک هفته طول می کشید، بدین دلیل که کارهای قبلی ام با آثار کنونی ام تفاوت بسیاری دارد. کاریکاتورها را می توانم به سرعت بکشم. برای شرکت در مسابقه ها کشیدن کار چند روز طول می کشد به ویژه اگر کار پیچیده ای باشد.