یک هنرمند است، که برای نقاشی و نقاشی های انتزاعی تراکم لایه ای اش مشهور است. او بهترین است برای نقاشی های بزرگ خود که انرژی انتزاعی، توپوگرافی و حساسیت مناظر شهری جهانی را به عنوان منبع الهام گرفته اند شناخته شده است.
مهترو در سال 1999 به نیویورک نقل مکان کرد. مهترو در شهر نیویورک زندگی می کند و کار می کند. او عضو استودیوی نیویورک خود را با شریک زندگی خود، هنرمند جسیکا رابینک میفروشد. مادر مادر مهریوت، نویسنده و شاعر استرالیایی لیلی برت است و پدرش دیوید رنکین، هنرمند استرالیایی است.
مهترو برای نقاشی های بزرگ و نقاشی های او و تکنیک لایه بندی عناصر و رسانه های مختلف شناخته شده است. نقاشی هایش از طریق لایه هایی از رنگ اکریلیک بر روی بوم که با استفاده از مداد، قلم، جوهر و جریانهای ضخیم از رنگ، پوشش داده شده است ساخته شده است. نقاشی هایش با ویژگی های مختلف معماری مانند ستون ها، نمایندگان و آپارتمان هایی با طرح های مختلف جغرافیایی مانند نقشه ها، نقشه های ساختمانی و نقشه های شهری و طراحی های معماری برای استادیوم ها، فرودگاه های بین المللی و دیگر مراکز جمع آوری عمومی پوشش داده شده است از دیدگاه های مختلف یک بار هوایی، مقطعی و ایزومتریک نقاشی های او برای نقاشی های بزرگ او آماده است و گاهی اوقات بین نقاشی ها متوقف می شود.
من از علامت گذاری انتزاعی من به عنوان یک نوع نشانه واژگان، نشانه یا زبان برای شخصیت هایی که دارای هویت و سازمان اجتماعی هستند فکر می کنم. شخصیت های نقشه های من نقشه ها، سفر ها، تکامل یافته ها و تمدن ها را ساخته اند. من نقشه ها، تحلیل ها و نقشه های تجربیات و توسعه خود را: شهرستانها، حومه های آنها، درگیری های خود و جنگ های خود را. نقاشی ها در یک محل نامشهود رخ داد: زمین خالی، فضای نقشه انتزاعی. همانطور که کار خود را ادامه دادم، نیاز به یک زمینه برای علامت ها، شخصیت ها بود. با ترکیب بسیاری از انواع طرح های معماری و نقاشی ها، من سعی کردم تا دیدگاه استعاری، تکتونیکی تاریخ ساختاری ایجاد کنم. من می خواستم نقاشی خود را به موقع و مکان برسانم.