ظرفیت گویش محلی در طنز و فکاهی

کارگاه اسرار و ابزار طنزپردازی با حضور استاد یوسفعلی میرشکاک، یکشنبه ششم بهمن 1398 در سالن آفرینش‌های ادبی حوزه هنری برگزار شد.

در ابتدای جلسه استاد میرشکاک با اشاره به نوشته‌هایی که با موضوع طنز یا فکاهه با گویش‌ها و لهجه‌های مختلف ارائه می‌شوند گفت: یک گویش یا لهجه شیرین (مثلاً مشهدی، اصفهانی یا گیلگی) و صرفاً استفاده از ظرفیت‌ها و قابلیت‌های آن گویش یا لهجه، برای طنز یا فکاهه ساختن کافی نیست و این عنصر بالقوه، زمانی بالفعل، کارآمد و مؤثر خواهد شد که اول مضمون و سوژه موردنظر، مستعد و مطلوب طنز یا فکاهه باشد ودوم اینکه نگاه خالق اثر به آن موضوع و سوژه رندانه، طنازانه، جالب، نشاط‌آور و شاید حکمت‌آمیز باشد.

در ادامه کارگاه اسرار و ابزار طنزپردازی چند قطعه مشهور از ایرج‌میرزا توسط یوسفعلی میرشکاک خوانده و به ظرایف و لطایف زبانی، صنایع و بدایع ادبی و شواهد و دقایق شاعری آنها اشاره شد.

در بخش دیگر این کارگاه و در ادامه بازخوانی دیوان حافظ، غزلی از حافظ خوانده شد.

 غزل شماره ۲۰۸ با مطلع:

خستگان را چو طلب باشد و قوّت نبود

گر تو بیداد کنی شرط مروّت نبود

در ادامه این شعر از نظر زیبایی‌شناسی، رندی، ظرافت و طنز بررسی شد.

در بخش پایانی «میثم یوسفی»، «رزیتا قبادی»، «مرتضی رحیمی»، «ریحانه فرزی»، «محمد محمدی»، «علیرضا یعقوبی»، «محمدحسن صادقی» و «عباس ثمری» آثار طنز خود را خواندند و آثار خوانده شده نقد و بررسی شد. 

کارگاه اسرار و ابزار طنزپردازی به همت دفتر طنز حوزه هنری و با حضور استاد یوسفعلی میرشکاک یکشنبه‌ها ساعت 17 در حوزه هنری برگزار می‌شود.

حضور در این کارگاه برای عموم علاقه‌مندان به طنز و ادبیات آزاد و رایگان است.