دین و عکس دو پدیده‎ی اجتماعی‎اند. و شاید چون بقیه‎ی پدیده‎های اجتماعی با هم درگیر و پیوند بخورند. اگر دین را نخواهیم که به همین راحتی و یا با استفاده از ظواهر دین ی تعبیر کنیم، لازم است در مورد آن کنکاش کرد. آیا عکاسی دین ی اصلا وجود دارد؟ یا این که، آیا عکاسی دین ی اصلا امکان‎پذیر است؟ کسانی که چنین ترکیباتی خام درست می‎کنند و بعد اصول و قوانین دلبخواهی روی آن سوار می‎کنند، در واقع نه از عکاسی چیزی می‎دانند و نه از دین تلقی درستی دارند. شاید به زعم آنان پوشیدن چادر یا آیین‎های سینه زنی عین دین باشد. درست است که عکاس از ظواهر تصویر می‎گیرد، اما اگر شناختی از ژرفای دین در اجتماع خود نداشته باشد در همان سطح در جا می‎زند و از این رو، عکس‎های او مؤثر نخواهد بود.